به خوبی یادمان هست که مطبوعات ،رسانه های نوشتاری و دیداری و کلا جامعه فوتبال  قبل از بازی ایران با کره دست به یک حمایت همه جانبه و بسیج عمومی زده بودند و از رادیو،تلویزیون گرفته تا سایتهای ورزشی از تیم ملی ایران و کادر فنی آن حمایت جانانه ای انجام دادند و تیم ملی را با روحیه بسیار بالا به مصاف تیم ملی کره در دو بازی رفت و برگشت فرستادند.
یادمان نرفته کروش تیم ملی را حدود یک هفته قبل از بازی با کره به اوسان برده بود تا بازیکنان با شرایط آب و هوایی این کشور بیشتر آشنا کند.
اما در مقابل امیر قلعه نویی با ملی پوشانی خسته و فوتبال زده بعد از بازی با بوریرام تایلند در طی  یک سفر 17،18 به کره جنوبی رسیده بود و شاگردانش را که حدود دو هفته در شرق آسیا در شرایط سخت و به دور از خانواده  های خود بودند با کلی مصدوم و محروم به مصاف تیم اف سی سئول فرستاده بود.
در بازی برگشت نیز مشکلات تیمش نه تنها کم نشده بود،بلکه دو بازیکن اصلی و تاثیر گذارش را نیز از دست داده بود و برعکس کروش سرمربی تیم ملی ایران در طول چند روز فاصله ای که با بازی برگشت تیمش مقابل تیم کره ای داشت با رسانه های کشور به جنگ کلامی پرداخته بود و همین امر باعث عدم تمرکز بیشتر وی و سایر دستیارانش به تمرینات گروهی و مسائل فنی شده بود.
لذا رسانه ای که تیتر می زند استقلال مقابل اف سی سئول کروش نداشت و باخت،کاملا  با این تیتر خود نشان میدهد که از نتیجه بدست آمده خوشحال و دوست داشته با شکست سرمربی استقلال و مقایسه شرایط نابرابر بین وی و سرمربی تیم ملی  امیر قلعه نویی را بکوبد و با حمایتهای که در طی یکسال اخیر از کروش داشته به قولی در ظاهر از سرمربی تیم ملی حمایت کرده باشد و لی در باطن به منافعی که در این کار داشته اند رسیده باشند!
شاید بعضی از دوستانی که این مطلب را مطالعه می کنند پیش خودشان فکر کنند که ما قصد داریم ثابت کنیم که قلعه نویی از لحاظ فنی از کروش بهتر و یا مربی بزرگ تری می باشد!که جواب ما به این دوستان منفی است و فقط  میخواهیم بگوییم نباید شرایط یک تیم باشگاهی را با تیم ملی مقایسه کرد.
چطور وقتی کروش با بازیکنان استقلال توانست کره را ببرد و به جام جهانی صعود کند،نقش بازیکنانی چون قوچان نژاد که دائما گلش را بر سر امیر قلعه نویی می کوبیدند و ناراحت شده بودند که این مربی گل مهاجم تیم ملی را شانسی دانسته بود،غیر قابل انکار و مهم و از قابلیتهای بالای این مهاجم دانسته بودند!
اما حاضر نشده اند در ناکامی استقلال مقابل حریفش از بدشانسی مهاجمین  آبی پوش در زدن ضربات آخر صحبت کنند و تنها دلیل  ناکامی استقلال و نرسیدن به فینال لیگ قهرمانان را امیر قلعه نویی دانسته بودند!
آیا اگر کروش سرمربی استقلال بود،فرهاد مجیدی از آن همه موقعیت بی شماری که در دو بازی با این تیم کره ی بدست آورد حداقل یکی را به ثمر می رساند!
آیا جواد نکونام که در بازی رفت با کره گل پیروزی بخش ایران را آنگونه زیبا به ثمر رسانده بود اما در شرایط و موقعیتی مشابه در استقلال توپهایش راهی به دروازه تیم کره ای نیافت مقصرش امیر قلعه نویی بوده است!؟
آیا احمد جمشیدیان  موقعیت بسیار طلائی  و شرایط خوبی که توسط مجیدی و اکبرپور برایش  فراهم شده بود را با بی دقتی به ساعت ورزشگاه آزادی کوبید،از بی کفایتی امیر قلعه نویی بوده است!
آیا تیم ملی کشورمان در تنها موقعیت گلی که داشته(البته دوستان رسانه ای می گویند موقعیت گل که در این نظریه هم کلی بحث وجود دارد!)و توسط قوچان نژاد به گل میرسد،از تفکرات و برنامه  های کروش که قبلا  تمرین شده، بوده است!
آیا هدر دادن موقعیتهای بسیار خوب آنهم توسط بازیکنی که سابقه نداشته چنین موقعیتهای را اینگونه از دست بدهد از بد تمرین دادن قلعه نویی بوده است!اما گلی که قوچان نژاد به کره جنوبی زد و بعد از آن شنیده ایم در تیم باشگاهی خود حدود 280،270 دقیقه ی گلی به ثمر نرسانده،از روی درایت کادر فنی تیم ملی و تاکتیکهای اتخاذ شده کروش بوده است!
این مقایسه ها و انتقادات  باعث میشود که  هواداران استقلال به این نتیجه برسند که بعضی از اهالی قلم چشم دیدن موفقیتهای قلعه نویی را ندارند!لذا  وقتی دوست ندارند سرمربی استقلال موفق باشد،مجبورند چوب لای چرخ وی و بازیکنان تیمش بگذارند!
مطمئنا استقلالی ها نمی خواهند کروش را کوچکتر از آن چیزی که هست  نشان بدهند!
اما وقتی می بینند سرمربی تیمشان را که دارای افتخارات داخلی بسیاری می باشد بخاطر کسب موفقیت و راه یابی تیمشان بعد از 12 سال به جمع چهار تیم پایانی لیگ قهرمانان در حال ناکارمد نشان دادنش هستند و قصد دارند عدم فینالیست شدن تیمش را که  در سری جدید لیگ قهرمانان تا به حال با هیچ مربی ی به این مرحله نرسیده بود را می کوبند و از وی انتقادات مغرضانه ای می کنند،بر خود وظیفه ای می دانند که مربی زحمتکش خود را تنها نگذارند و بخاطر مظلومیتش بعد از بازی با تیم کره ای با وجود اینکه تمام غم های دنیا روی قلبشان سنگینی می کرده،تشویقش می کنند و از وی بخاطر زحماتش تشکر می کنند.
یادمان باشد قلعه نویی ابتدای فصل قبل برنامه ای سه ساله برای قهرمانی در آسیا داشته که باید در سال سوم حضور وی روی نیمکت استقلال در لیگ قهرمانان از وی انتظار جام قهرمانی و کسب ستاره سوم را داشته باشیم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: